Ik wilde zo duurzaam mogelijk bouwen, met natuurlijke materialen uit de omgeving waar zo min mogelijk energie in is gaan zitten qua vervoer, productie enzovoort. En als het gebouw ooit aan het eind van zijn levensduur is, zou ik het zo terug willen kunnen geven aan de natuur. Verder wilde ik een zeer goed geïsoleerd huis dat door de zon wordt verwarmd. Ik koos voor de materialen hout, stro, kalk en leem.
Het ontwerp voorzag in een grote raampartij aan de zuidzijde om maximaal de warmte van de zon te benutten.
Ik heb besloten de schuur als basis te nemen, want afbreken en weer opbouwen is toch verspilling. Ik sta hier nog helemaal achter, maar begrijp nu wel waarom mensen voor afbreken kiezen, want hergebruik bleek niet makkelijk. Ecologisch doorbouwen op een “traditioneel” gebouw gaf veel vraagtekens en voor elke doorvoer moest flink slijp- en breekwerk gebeuren.
Omdat ik in de buurt geen ecobouwer kon vinden ben ik zelf maar aan de slag gegaan met hulp van enkele enthousiastelingen.
Eerst is de schuur bijna geheel gestript.
En is een houten geraamte gemaakt voor de strobalen
Het stro kwam van een ecologisch beheerd gebiedje uit de buurt (Gijzenrooi)
De buitenzijde van het gebouw is afgewerkt met kalk en douglashout. Natuurlijke materialen die tegen regen kunnen.
De binnenzijde is afgewerkt met leem. Kinderspel … tenminste als het niet helemaal vlak hoeft te zijn 🙂
De raampartij aan de zuidzijde zorgt ervoor dat er vanaf begin maart tot eind oktober bijna niet verwarmd hoeft te worden.
|
|
|
|
Aanzicht vòòr de bouw |
en na de bouw |
|
|
|
|
De verwarmingsketel van de kas |
en bijna op dezelfde plek de verwarming van het huis. Een zogenaamde raketkachel |
|
|
|
|
De kas voordat deze is afgebroken |
De kas nu |
